พระท่านว่าไว้ว่า “เอ็งลองคิดไตร่ตรองดูเถิด เอ็งเห่า แต่ข้าเงียบ เอ็งคิดเอาว่าใครคือคน ใครคือสัตว์ เอ็งโกรธเอ็งด่า แต่ข้านิ่ง เอ็งคิดว่าใครได้บาป ใครได้บุญ”
ถ้าข้าไม่โกรธ เอ็งคิดเอาว่าใครทุกข์
เอ็งชอบนินทา แต่ข้าชอบสรรเสริญ เอ็งคิดเอาว่าใครชั่วว่าใครดี
เอ็งเกลียดข้า แต่ข้าไม่เกลียดตอบ เอ็งคิดเอาว่าจิตใจใครประเสริฐยิ่งกว่า …
ลูกหลานเอ๋ย ถ้าไปไหนไม่รู้จักให้อภัย ไม่รู้จักมีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ อยู่ที่ไหนก็ลำบาก
เอ็งจงเอาคำสอนที่ข้าบอกไปปฏิบัติ ถ้าเอ็งทำได้ถือว่าผ่าน
คำสอน เธอรู้ไหม หลายคนเป็นครูของเรา เราต่างเป็นนักท่องเที่ยวที่มาสู่โลกใบนี้ในเวลาที่ต่างกัน
บางคนมาก่อนกลับก่อน เกิดก่อน จากไปก่อน
บางคนมาก่อนแต่กลับทีหลัง เกิดก่อน จากไปทีหลัง
บางคนมาทีหลังแต่กลับก่อน เกิดทีหลังแต่ จากไปก่อน
บางคนมาทีหลังกลับทีหลัง เกิดทีหลัง จากไปทีหลัง
บางคนซื้อตั๋วแล้วแต่เกิดอุบัติเหตุ จึงไม่ได้มา ต้องเเท้งก่อน
บางคนเพิ่งมาแต่ต้องถูกส่งกลับก่อนกำหนด เกิดได้ไม่นานก็ต้องจากไป
บางคนถูกเนsเทศกลับ บางคนถูกเชิญให้อยู่ต่อ
บางคนไปเที่ยวกลับมาพร้อมชื่อเสียง บางคนไปเที่ยวกลับมาพร้อมชื่อเสีย
ไม่ว่ามาก่อนหรือมาหลัง กลับก่อนหรือกลับหลัง เราต่างได้ชื่อว่าเป็นผู้มาเยือนโลกใบนี้เหมือนกัน
อยู่ที่เธอและฉันนั่นแหละที่จะเลือก
เมื่อมาสู่โลก จะเหลือความดีหรือความเລวไว้ให้โลกจดจำ
เธอรู้ไหม หลายคนเป็นครูของเราเธอดูสิ
บางคนเข้ามาเพื่อชื่นชมเรา บางคนเข้ามาเพื่อหลอกใช้
บางคนเข้ามาเพื่อทดสอบ บางคนเข้ามาเพื่อสั่งสอน
บางคนเข้ามาเพื่อสอนให้เรารู้จัก กับคำว่าเจ็บ
บางคนเข้ามาสอนให้เรารู้จักกับคำว่าผิดหวัง คนดีสอนหลักแห่งความเมตตาให้แก่เรา
คนพาลสอนหลักแห่งขันติให้แก่เรา เธอเข้าใจเหมือนฉันแล้วใช่ไหม ว่าทุก ๆ คนบนโลกใบนี้ล้วนเป็นครูของเรา
หากเธอจะเปลี่ยนแปลงใคร ฉันอยากให้เธอเรียนรู้เอาเยี่ยงอย่าง “พระอาทิตย์” นะ
ทำหน้าที่ของตนให้ดีก็พอ รุ่งอรุณเบิกฟ้า แสงแห่งสุริยาทอประกาย
บางคน รู้สึกแสบตา บางคน รู้สึกคลายหนาว บางคนหลบหนีซ่อนกายอยู่ในร่ม
แต่พระอาทิตย์ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองโดยไม่สะทกสะท้าน
ฉะนั้น เธอไม่ต้องคิดเปลี่ยนแปลงใคร ปล่อยให้เขารู้เองได้ ด้วยตัวเขาเอง
เพราะเธอและฉัน ไม่ได้มาสู่โลกนี้ด้วยความบังเอิญ
แหล่งที่มา: นุสนธิ์บุคส์
เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม
