วันนี้เราขอนำเสนอเรื่องราว ณ ริมถนนสายหนองบัวลำภู-สร้างเสี่ยน ต.หัวนา อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู ภายในเพิงหญ้าคาเก่า ๆ ยังมีสองผู้เฒ่าที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและมีความสุขตามอัตภาพ สองตา-ยายคู่ชีวิตอยู่ด้วยกันมานานเกินกว่าครึ่งค่อนชีวิต
นายอุดม หล้าสีดา อายุ 74 ปี ส่วนคุณยายคือ นางตุ๋ย หล้าสีดา วัย 71 ปี ทุก ๆ วันทั้งคู่จะนั่งคุยอยู่บริเวณใต้เพิงพักแคร่ไม้ ที่สำคัญทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยกันเฉย ๆ แต่ยังง่วนอยู่กับการตัดใบมะพร้าวแห้ง วัสดุสำคัญในการทำเป็นไม้กวาดทางมะพร้าว เท่านั้uไม่พอยังช่วยกันเด็ดดอกแขมอ่อนสีเขียว ซึ่งเป็นวัสดุในการทำไม้กวาดดอกหญ้าด้วย
ตาอุดม วางวัสดุทั้งหมดแล้วนั่งเอนกายบนเปลญวนด้วยความเมื่อยล้า ก่อนจะถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตว่า ก่อนที่จะมาทำไม้กวาดขๅยเองริมทางนั้น แรก ๆ ตนก็มาขๅยข้าวโพดต้ม ผสมกับทำจักสานตะกร้า กระติ๊บข้าว คือถ้ามีอะไรในมือก็เอามาทำตามนั้น หลังทำเสร็จก็แขวนไว้ห้อยไว้หน้าเพิงพัก ขๅยได้บ้างไม่ได้บ้าง บางวันหลักร้อย บางวันหลักพัน บางวันก็หลักศูนย์
“หลานจะเชื่อมั้ยว่า ตาน่ะเคยเป็นถึงอดีตผู้ใหญ่บ้านเลยนะ เป็นมา 12 ปี แล้วก็มาเป็นประธานสภาตำบลในช่วงที่ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็น อบต.
กระทั่งปัจจุบันมานั่งทำไม้กวาดขๅยกับยายเขานี่แหละ ก็ดีนะมันเป็นความสุขอย่างหนึ่งของชีวิต ไม่ได้ยึดติดอะไรแล้ว ขๅยมาแล้ว 2 ปี รู้สึกดีนะถ้ามีคนรู้จักหรือนักท่องเที่ยวผ่านและแวะมาดูของ เพราะจะได้มีเพื่อนมนุษย์พูดคุยทักทายกัน เวลาได้สนทนากับคนอื่นมันก็เพลินดี ไม่เหงาด้วย”
คุณตาผู้อิ่มความสุข ทิ้งท้ายว่า บอกเล่าชีวิตมาตั้งนานแล้ว ลืมบอกไปเลยว่าไม้กวาดของตาด้ามละ 50 บาท แต่ถ้าซื้อเป็นมัด ๆ ไปให้วัดหรือให้โรงเรียนก็จะขๅยมัดละ 400 บาท ได้ทั้งหมด 10 ด้าม รับรองเลยนะว่าเป็นของดีมีคุณภาพ เพราะตาและยายทำเองกับมือ ตั้งใจทำมาก หากใครสนใจก็มาอุดหนุนได้นะ
“ตากับยายเป็นคนอีสาน ก็ขอใช้ชีวิตตามวิถีของคนอีสาน คงจะดีไม่น้อยถ้ามีผู้คนผ่านมาทักทายพูดคุย ไม่ซื้อไม่เป็นไร แค่ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบก็ชุ่มชื่นหัวใจคนแก่แล้ว”
แหล่งที่มา : dailynews
เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม
